Τοιχογραφία φιλίας στο κέντρο της Αθήνας

Στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, η πρόσοψη ενός παλιού κτιρίου στην οδό Λέκκα 24, απέκτησε πνοή και χρώμα. H νέα πρόσοψη είναι ζωγραφισμένη από την Ισραηλινή εικαστικό, Αντί Ιόσπε. Το έργο της με τίτλο «Waves» («Κύματα») κέρδισε τον ανοιχτό διαγωνισμό «Ισραήλ - Ελλάδα, κοινές αξίες», στον οποίο συμμετείχαν αποκλειστικά Ισραηλινοί καλλιτέχνες.

Το έργο επιλέχθηκε από κοινή επιτροπή του Δήμου Αθηναίων, της Πρεσβείας του Ισραήλ, καθώς και των ιδιοκτητών του κτιρίου, ανάμεσα σε δεκάδες διαφορετικές υποψηφιότητες. Σύμφωνα με την καλλιτέχνιδα, το έργο της αντικατοπτρίζει την αέναη κίνηση, αλλά και τη μετακίνηση των ανθρώπων, από τόπο σε τόπο.

Στον χαιρετισμό του, ο Πρέσβης του Ισραήλ στην Ελλάδα, Γιόσι Αμράνι, επεσήμανε ότι «η τοιχογραφία στην καρδιά της Αθήνας αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα της δημιουργικής συνεργασίας μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας», προσθέτοντας ότι «οι Ισραηλινοί τουρίστες που επισκέπτονται την ελληνική πρωτεύουσα θα απολαύσουν όχι μόνο άλλη μια καλλιτεχνική εμπειρία, αλλά θα δουν και μια υπενθύμιση της μακροχρόνιας φιλίας μεταξύ των δύο χωρών και λαών».

Ο Δήμαρχος Αθηναίων, Κώστας Μπακογιάννης, αφού ευχαρίστησε την εξαιρετική ζωγράφο για το έργο της, το οποίο αναδεικνύει αισθητικά ένα από τα πιο κεντρικά σημεία της πόλης, τόνισε ότι η δράση επισφραγίζει «τη στενή, ουσιαστική και παραγωγική συνεργασία της πρεσβείας του Ισραήλ στην Ελλάδα και του Δήμου Αθηναίων. Οι πολιτιστικοί μας δεσμοί, οι διαπολιτιστικές μας ανταλλαγές, χτίζουν «γέφυρες» συνεργασίας, κατανόησης και φιλίας, από κάτω προς τα πάνω. Δε θα μπορούσε, άλλωστε, να είναι διαφορετικά. Είμαστε δύο λαοί, δύο αρχαίοι πολιτισμοί που μοιραζόμαστε μία μακροχρόνια ιστορία, έχουμε κοινές ρίζες και κοινή παράδοση. Ο πολιτισμός είναι το ιδανικό μέσο επικοινωνίας, «σπάει» τα τείχη, υπερβαίνει τους φραγμούς, είναι η καλύτερη απάντηση στο φανατισμό, τη μισαλλοδοξία και το μίσος».

Η Αντί Ιόσπε

Η Αντί Ιόσπε γεννήθηκε το 1998 και σπουδάζει στην Ακαδημία Καλών Τεχνών Bezalel (Μπετσαλέλ)  στην Ιερουσαλήμ. Η ίδια, παρουσιάζοντας το έργο της, ανέφερε: «Όταν άρχισα να σκέφτομαι την ιδέα μου για το έργο, το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν τα χρώματα, που παρέπεμπαν στις σημαίες του Ισραήλ και της Ελλάδας – μπλε και άσπρο. Ήθελα να δώσω την αίσθηση της κίνησης, της αέανης κίνησης - όπως τα κύματα της θάλασσας στην ακτή, τα σύννεφα στον ουρανό, δίνοντας επίσης χώρο στο κενό και στα διάκενα που τα όριά τους καθορίζονται από το παρόν».