"Ημέρες καραντίνας #μένουμεσπίτι" της Κικής Μηλίδου

Ημέρα στο σπίτι, πρώτη!
 

Είπαμε με τον Στάθη να κάνουμε εκπομπή ξεχωριστά για λίγο.
Ένας στο σπίτι και ο άλλος στο studio.
Kαλό είναι να προσέχουμε.
 

Ξύπνησα το πρωί με νέες συνθήκες και αποφάσισα να προσαρμοστώ σε αυτές.

Έπλυνα τα δόντια μου, ντύθηκα και αποφάσισα κάθε μέρα να βγαίνω στην εκπομπή από διαφορετικό δωμάτιο, έτσι για την επανάσταση.
Το πιο φωτεινό δωμάτιο στο σπίτι είναι η κουζίνα και από εκεί ξεκίνησα.

Άνοιξα το pc μου και ταυτόχρονα έβαλα στην κατσαρόλα ρεβίθια να βράζουν.
 

Γέμισα νερό το ποτιστήρι, πότισα τον βασιλικό στο μπαλκόνι και έκατσα στην καρέκλα μου, ενώ η Μίλκυ (η τρίποδη γατούλα μου) με περίμενε υπομονετικά, να καθίσω για να κουλουριαστεί στα πόδια μου.
 

Βγήκαμε στον "αέρα” με τον Στάθη προσαρμοσμένοι στην καινούργια μας κανονικότητα.
 

Όταν έκλεισαν τα μικρόφωνα, άκουσα μια φωνή να μου φωνάζει από το μπαλκόνι.

Ήταν η κυρία Ζάνα από τον κάτω όροφο,η μεγάλη μου συμπάθεια στην πολυκατοικία και είχα να την δω και να την ακούσω μήνες.
 

- Κική, μου λέει, σε ακούω τώρα στο ραδιόφωνο και θέλω να στείλεις "Καλημέρα" στον Στάθη και να του πεις, πως του έχω μεγάλη αδυναμία.

Και έτσι ακριβώς έκανα.
 

Αργότερα ξαναβγήκα στο μπαλκόνι και την ρώτησα, αν θέλει να της παραγγείλω κάτι από το σούπερμάρκετ, για να μη χρειαστεί να βγει έξω.
Μιλήσαμε αρκετή ώρα για πολλά και διάφορα.
 

Το μεσημέρι έστρωσα τραπέζι και καθίσαμε να φάμε ρεβίθια, που θέλω να με πιστέψετε, πότε δεν τα είχα φτιάξει καλύτερα.
 

Και εκεί ξαφνικά μου ήρθε στο μυαλό μου η μαμά μου και το ραδιόφωνο, που είχαμε στο πατρικό μου, όταν ήμουν μικρή.

Πάνω στο τραπέζι της κουζίνας μόνιμα ανοιχτό με σπασμένη κεραία, όπου στη θέση της είχε μπει ένα πιρούνι για να “πιάνει” σήμα.
 

Και μετά την θυμάμαι να βγαίνει κάθε μέρα την ίδια ώρα στο μπαλκόνι, κρατώντας στο χέρι ένα άδειο μπρίκι και να το δείχνει στη γειτόνισσα, για να της θυμίσει πως ήταν η ώρα να πιουν τον καφέ τους και να πουν τα νέα τους.
Το internet της εποχής!
 

Τι ωραίες, που είναι οι αναμνήσεις, όταν μπορούν να γίνουν σημείο αναφοράς και να κάνεις restart στη ζωή σου, πατώντας το κουμπί που γράφει mmr (memories).
 

Ημέρα δεύτερη.

Σήμερα αποφάσισα να κάνω εκπομπή από το σαλόνι.

Και στο στόμα μου ήρθε η γεύση από τα φοντάν και το λικέρ με άρωμα από κεράσι…..

Σήμερα σας αγαπώ όλους!!!!!