"Χριστούγεννα στο σπίτι μου" του Γιώργου Παπατριανταφύλλου

Τα Χριστούγεννα στο σπίτι ήταν πάντα μαγικά.

Όλοι στο σπίτι, φωνές, γέλια, μουσική.

Η μουσική ήταν σημαντικό κομμάτι της οικογενειακής μας ευτυχίας.

Δεν έχει σημασία που ο κάθε ένας μας είχε τις δικές του μουσικές προτιμήσεις.
Kανένας όμως δεν είχε αντιρρήσεις για τα μουσικά γούστα του άλλου.

Σεβασμός, ίσως αυτό είναι το σημαντικότερο που οι γονείς μου πάσχιζαν να μας μεταδώσουν.

Τίποτε άλλο δεν τους ενδιέφερε περισσότερο από αυτό.

Το τί θα σπουδάζαμε, τί επάγγελμα θα ακολουθούσαμε, ποιές θα ήταν οι επιλογές μας, πάντα μας έλεγαν πως είναι εντελώς δικό μας θέμα.

Ο σεβασμός όμως απέναντι σε κάθε άνθρωπο, στα δικαιώματα του, στην ισότητα μεταξύ των ανθρώπων, στην ελευθερία, στην ελεύθερη σκέψη, ήταν αδιαπραγμάτευτος.

Θυμάμαι τα Χριστούγεννα όχι μόνο στο τραπέζι αλλά και στις συζητήσεις  στις βόλτες μας, ότι κατανοούσαμε αν κι εμείς ζούσαμε καλά, με υγεία, φαγητό και ήμασταν μαζί, πως υπήρχαν πολλές οικογένειες οι οποίες στερούνταν όλα αυτά.

Σκεφτόμασταν, τί μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να βοηθήσουμε ανθρώπους και οικογένειες.
 

Αυτό μας βοήθησε να καταλάβουμε πως η ζωή έχει νόημα μόνο όταν αγαπάμε, όταν αφήνουμε στην άκρη τον εγωισμό και όταν αυτοσκοπός μας σε κάθε πτυχή της ζωής μας είναι να καλυτερεύουμε τη ζωή των ανθρώπων με όποιον τρόπο μπορούμε.

 

Η αγάπη είναι το πολυτιμότερο δώρο.
Εγώ αυτό έχω κρατήσει απο τα Χριστούγεννα στο σπίτι μου.

 

Επίσης πως αξία έχει, όταν θέλεις να δώσεις αυτό το δώρο, να το υποστηρίζουν οι ίδιες σου οι πράξεις.

 

Απο τότε μέχρι σήμερα  τα Χριστούγεννα για εμένα έχουν μία όμορφη αίσθηση και μια γλυκιά γεύση.

Στη ζωή θα αναγκαστείς να ζήσεις πολλά.
Συγκινήσεις, χαρές, λύπες, συναισθήματα θα σε καταλαμβάνουν διαρκώς.

 

Αν η Αγάπη σε πλημμυρίζει, τα πάντα θα έχουν μία μαγεία και στα πάντα θα βρίσκεις νόημα.

 

Κάποτε ίσως δεν έχεις δίπλα σου κάποια πρόσωπα, που θα ήθελες πολύ.

 

Όταν όμως έχεις το δώρο τους θα είναι πάντα μαζί σου.