Πατριαρχία, Μητριαρχία, #ΜeΤoo, 50/50, Cancel Culture και Ελληνικό Σινεμά. Το πενθήμερο κινηματογραφικό αφιέρωμα στη Μικρή Σκηνή της Στέγης ανοίγει τη συζήτηση γύρω από το αποτύπωμα μιας ολόκληρης εποχής. Μια συνεργασία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, στο πλαίσιο της δράσης «Σινεμά, Ανοιχτό».

Πώς αποτύπωσε το ελληνικό σινεμά εποχές που πέρασαν (πέρασαν;); Πώς προφήτεψε μια εποχή που αλλάζει (αλλάζει;); Πώς διαπραγματεύτηκε το ελληνικό σινεμά όρους και έννοιες που προκαλούν δυναμικές αλλαγές στη δημόσια σφαίρα και επαναπροσδιορίζουν χρόνια παγιωμένες αντιλήψεις; Το «Σινεμά, Ανοιχτό», η κοινή σειρά δράσεων της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά, παρουσιάζοντας φέτος το πενθήμερο κινηματογραφικό αφιέρωμα «Ζέτα, Φλωρέττα, Νίκη».

Οι τρεις ηθοποιοί της ταινίας «Αμόκ», η Ζέτα Αποστόλου, η Φλωρέττα Ζάννα και η Νίκη Τριανταφυλλίδη, που στην εποχή της κυκλοφορίας της ταινίας και αργότερα δέχτηκαν επικριτικά σχόλια και βολές κατά της αξιοπρέπειάς τους για τη συμμετοχή τους, έδωσαν τα ονόματά τους στον τίτλο του αφιερώματος – μια ελάχιστη πράξη δημόσιας επανόρθωσης, αγάπης και ρήξης με κάθε τύπο slut-shaming.

Στο αφιέρωμα προβάλλονται 14 εμβληματικές, δημοφιλείς αλλά και δυσεύρετες ταινίες από την πλούσια κληρονομιά του ελληνικού σινεμά μέχρι το 2009. Πρόκειται για ταινίες που συνδιαλέγονται με τις θεματικές του φύλου και αποτυπώνουν εκδοχές της βίας που στηλιτεύτηκαν και εκτέθηκαν στο άπλετο φως από το κίνημα #metoo, ταινίες που συναντούν μορφές πατριαρχίας αλλά και μητριαρχίας, αλλόκοτες, επώδυνες, άγριες και, σε κάποιες περιπτώσεις, αστείες, ταινίες που όχι μόνο ρωτούν για το Cancel Culture, αλλά και φωτίζουν το ζήτημα του 50/50, δηλαδή της υποεκπροσώπησης των γυναικών στον κινηματογράφο. Οι προβολές συνδέουν το τότε με το τώρα και ανοίγουν τη συζήτηση πάνω στα κρίσιμα και επίκαιρα ζητήματα της εποχής.

Τα πολλαπλά πρόσωπα μιας γυναίκας λίγο πριν από τον θάνατό της, στον «Τόπο» της Αντουανέττας Αγγελίδη (1985). Άντρες και γυναίκες της διπλανής πόρτας, παγιδευμένοι και παγιδευμένες, στην «Παραγγελιά» του Παύλου Τάσιου (1980). Το χρήμα, η οικογένεια και οι κοινωνικές τάξεις ασκούν βία πάνω σε ένα πρόσωπο, στην «Τιμή της Αγάπης» της Τώνιας Μαρκετάκη (1984). Ο έρωτας, ο θάνατος και το μαύρο χιούμορ, στο «Singapore Sling» (1990), την απόλυτη ταινία-σκάνδαλο του Νίκου Νικολαΐδη. Το πορτρέτο μιας τρανς γυναίκας, σαράντα χρόνια πριν από την αναγνώριση ταυτότητας φύλου, στην «Μπέττυ» του Δημήτρη Σταύρακα (1979). Μια οικογένεια που πελαγοδρομεί εύθυμα και παράλογα, εκτρέποντας, επικυρώνοντας και ανατρέποντας εκ νέου περιρρέουσες ηθικολογικές και στερεοτυπικές αντιλήψεις, στην ταινία «Μια Τρελλή Τρελλή Οικογένεια» του Ντίνου Δημόπουλου (1965). O έρωτας ως αντίδραση σε έναν κόσμο σε αγκύλωση, στην «Ευδοκία» του Αλέξη Δαμιανού (1971). Ένας πατέρας αφέντης των παιδιών του στήνει θανάσιμες παγίδες, στην ταινία «Προσοχή Κίνδυνος!» του Γιώργου Σταμπουλόπουλου (1983). Η ελληνική μικροαστική οικογένεια έτοιμη να πάρει φωτιά, στο «Σπιρτόκουτο» του Γιάννη Οικονομίδη (2003). Ασυνήθιστα υψηλή ένταση στην απεικόνιση του φύλου και των ρόλων μέσα σε μια μεγαλοαστική οικογένεια, στις «Απουσίες» του Γιώργου Κατακουζηνού (1987). Δύο αδελφές αντιμέτωπες με τα πάθη και τη μοναξιά τους, στην ταινία «Οι Δρόμοι της Αγάπης είναι Νυχτερινοί» της Φρίντας Λιάππα (1981), μιας από τις σημαντικότερες σκηνοθέτριες της δεκαετίας του '80, που λίγα χρόνια αργότερα, είδε όλη της την πορεία να ακυρώνεται από τον κίτρινο βαρβαρισμό των τηλεοπτικών παραθύρων. Μια πράκτορας ενάντια στους κανόνες, στη «Διαρκή Αναχώρηση της Πέτρα Γκόινγκ» της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη (2000). Μια σχέση ανοιχτή σε πολλαπλές ερμηνείες και μια απεικόνιση της δεκαετίας του ’80, που συνδιαλέγεται δυναμικά με το σήμερα, στον «Μελισσοκόμο» του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1986). Τρόμος, σεξουαλική βία, άγριοι ήρωες και άγριες ηρωίδες κάτω από τον καυτό ήλιο, στο «Αμόκ» του Ντίνου Δημόπουλου (1963).

Τις ταινίες προλογίζουν δημιουργοί των ταινιών και κινηματογραφιστές, κριτικοί κινηματογράφου και δημοσιογράφοι. Παράλληλα με τις ταινίες, κατά την είσοδο των θεατών στη ΣΤΕΓΗ, προβάλλονται στις οθόνες του φουαγέ θραύσματα από ταινίες που συμμετείχαν στα Βραβεία Ίρις, από το 2009 μέχρι σήμερα: σκηνές, πλάνα, κομμάτια διαλόγου και εικόνας σύγχρονων φωνών του ελληνικού σινεμά, που καθρεφτίζουν, συμπληρώνουν ή ανατρέπουν τις ταινίες που θα προβάλλονται στη Μικρή Σκηνή και τις θεματικές του αφιερώματος, συνδιαλέγονται μαζί τους σε έναν ζωντανό διάλογο ή εμπνέονται από τις ίδιες. Μπορείτε να δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα εδώ. 

Οι Αθηναίες και οι Αθηναίοι αποδεικνύονται οι μεγαλύτεροι σύμμαχοι του Δήμου στο στρατηγικό σχέδιο ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης των ειδών ένδυσης και υπόδησης που συγκεντρώνονται στους κόκκινους κάδους της πρωτεύουσας. Ισχυρή απόδειξη αποτελούν οι αριθμοί που καταγράφηκαν μέσα στη διετία της πανδημίας.

Συγκεκριμένα, το 2021 περισσότεροι από 536 τόνοι ρούχων και παπουτσιών τοποθετήθηκαν στους 250 ειδικούς αυτούς κάδους που βρίσκονται και στις επτά δημοτικές κοινότητες της Αθήνας, αριθμός που ξεπερνά κατά 158% την ποσότητα των αντίστοιχων ειδών που συγκεντρώθηκαν την προηγούμενη χρονιά (2020).  Από τα είδη αυτά, οι κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου Αθηναίων αξιοποίησαν και πρόσφεραν περισσότερους από 4 τόνους ρούχων σε άτομα και οικογένειες που έχουν ανάγκη, ενώ φέτος εξαιτίας της ακόμη μεγαλύτερης ανταπόκρισης αναμένεται να διανεμηθούν επιπλέον 7 τόνοι ρούχων (συνολικά 11), σε εξαιρετική κατάσταση.

«Οι δημότες, εν μέσω πανδημίας, απέδειξαν ότι η ανακύκλωση καθιερώνεται πλέον στη συνείδησή τους και γίνεται μέρος της κουλτούρας τους. Το πρόγραμμα του Δήμου για την ανακύκλωση αποτελεί, εκτός των άλλων, δομικό στοιχείο του πολιτισμού της καθημερινότητας. Είμαστε χαρούμενοι για το γεγονός ότι οι Αθηναίοι ανταποκρίνονται σε αυτό το εγχείρημα με εντυπωσιακό τρόπο και για έναν επιπλέον λόγο: Διότι έχει και μια σημαντική κοινωνική διάσταση, καθώς στηρίζει με ουσιαστικό τρόπο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού της Αθήνας, συνδυάζοντας μία πρωτοβουλία βιωσιμότητας με μία πράξη κοινωνικού χαρακτήρα», τονίζει σε δήλωσή του ο Δήμαρχος Αθηναίων, Κώστας Μπακογιάννης.

Τι συγκεντρώνεται μέσα στους κόκκινους κάδους

• Στα «κόκκινα» σημεία, τα οποία βρίσκονται σε κεντρικά σημεία της πόλης, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να τοποθετούν:
• Καθαρά ρούχα (ανδρικά, γυναικεία και παιδικά)
• Παπούτσια σε ζευγάρια (ανδρικά, γυναικεία και παιδικά)
• Λευκά είδη (μαξιλάρια, σεντόνια, παπλωματοθήκες κλπ.)
• Αξεσουάρ (ζώνες, τσάντες κλπ.)

Σημειώνεται ότι με την ανακύκλωση μειώνεται σημαντικά το ποσοστό των ρούχων που καταλήγει στα απορρίμματα, καθώς ακόμη κι αυτά που είναι ακατάλληλα για επαναχρησιμοποίηση, ανακυκλώνονται προκειμένου να δημιουργηθούν υφάσματα για καθαρισμό ή αξιοποιούνται για να δημιουργηθούν φόρμες εργασίας, υλικό για ηχομόνωση και θερμομόνωση, γέμιση για τα καθίσματα των αυτοκινήτων κ.ά.

Αλήθεια, ο Γαλαξίας έχει κάποια σχέση με το γάλα; Ποια αστέρια διακρίνουμε τη νύχτα με γυμνό μάτι; Ένας πύραυλος πόσο ψηλά μπορεί να εκτοξευθεί; Τι δουλειά έχει ένας κομήτης μέσα στο παλιό εργοστάσιο φωταερίου; Έρχεται η πιο «γαλαξιακή» νυχτερινή εμπειρία στο Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου της Τεχνόπολης Δήμου Αθηναίων! Με έμπνευση τη μαγεία του σύμπαντος και τα μυστικά του γαλαξία, η ομάδα του μουσείου διοργανώνει το Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2022 «Μια Νύχτα στο Μουσείο», με συναρπαστικές δραστηριότητες για οικογένειες με παιδιά 7-11 ετών. Από τις 17.00 έως τις 22.00, μικροί και μεγάλοι θα ζήσουν μία διασκεδαστική και άκρως διαστημική εμπειρία μέσα στο βιομηχανικό μνημείο που έδωσε φως και ενέργεια στην πόλη της Αθήνας για περισσότερο από 130 χρόνια!

Στην καρδιά της φετινής αποκριάς, έρχεται μια βραδιά γεμάτη αστέρες, πλανήτες, κομήτες, νεφελώματα και πολλά εξωγήινα μυστικά! Τα παιδιά μεταμφιέζονται σε κάτι «διαστημικό» και πάνε στο μουσείο. Εκεί, τους περιμένει μία φοβερή εμπειρία εκτόξευσης! Σε συνεργασία με ειδικούς επιστήμονες από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, μικροί και μεγάλοι ανακαλύπτουν το ηλιακό σύστημα, τους πλανήτες και τα αστέρια. Κατασκευάζουν τον δικό τους πύραυλο και τον εκτοξεύουν στην αυλή της Τεχνόπολης. 

Τη σκυτάλη παίρνει η εικαστική δημιουργία σε ένα από τα κτίρια του παλιού εργοστασίου φωταερίου. Με έμπνευση τον απέραντο ουρανό της Αθήνας, μικροί και μεγάλοι χρησιμοποιούν τα πιο «διαστημικά» και φωσφορίζοντα υλικά για να δημιουργήσουν ένα μικρό κομμάτι του σύμπαντος για το δωμάτιό τους.  Ακολουθεί ένα κυνήγι θησαυρού με έμπνευση το διάστημα. Εργαλεία ένας χάρτης, ταχύτητα, παρατηρητικότητα και πολλή φαντασία! Μικροί και μεγάλοι ανακαλύπτουν γρίφους, κρυμμένες πληροφορίες και «φωτίζουν» τόσο τα μυστικά της παραγωγής του φωταερίου όσο και του ηλιακού συστήματος. Συλλέγουν μικρά θραύσματα από έναν πραγματικό κομήτη που προσγειώθηκε μέσα στο παλιό εργοστάσιο αλλά και στην έκθεση σύγχρονης τέχνης «Ειδύλλια Οδός» που φιλοξενείται στην Τεχνόπολη. H βραδιά τελειώνει με ένα διασκεδαστικό ηχητικό διαγαλαξιακό πάρτι! Μια ειδική ομάδα αστροναυτών, καλεί τους παρεβρισκόμενους να κινηθούν σε ρυθμούς ηλεκτρονικής μουσικής. 

Το πρόγραμμα σχεδιάστηκε από την ομάδα του Βιομηχανικού Μουσείου Φωταερίου σε συνεργασία με το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών και τη χορευτική ομάδα A(r)ct: Art can Act (Σχεδιασμός: Ελένη Παπαϊωάννου & Μουσική επιμέλεια: Πάνος Χουντουλίδης).

Σαν σήμερα 23 Φεβρουαρίου, το 1980 οι U2 εμφανίστηκαν ζωντανά στο περίφημο The Moonlight Club, στην περιοχή West Hampstead στο Λονδίνο, στο πλαίσιο της περιοδείας του συγκροτήματος ''11 O'Clock Tick Tock''.

Τα εισιτήρια της συναυλίας κόστιζαν δυο βρετανικές λίρες.

Το συγκρότημα ερμήνευσε τραγούδια από τo άλμπουμ ''Boy'' που κυκλοφόρησε το 1980 και το EP ''Three'' που κυκλοφόρησε ένα χρόνο νωρίτερα. Λίγες μέρες μετά την εμφάνιση του συγκροτήματος, οι U2 υπέγραψαν συμβόλαιο με την Island Records.

Παραγωγός του άλμπουμ των U2 ήταν ο Martin Hannett, ο οποίος ήταν επίσης παραγωγός των Joy Division, του πιο αγαπημένου συγκροτήματος του Bono σύμφωνα με δήλωσή του.

• Σκηνοθεσία: Γκάι Ρίτσι
• Σενάριο : Άιβαν Άτκινσον, Μαρν Ντέιβις, Γκάι Ρίτσι 
• Παραγωγή: Μπιλ Μπλοκ, Άιβαν Άτκινσον 
• Ηθοποιοί: Τζέισον Στέιθαμ, Χολτ Μακ Κάλανι, Τζέφρι Ντόνοβαν, Τζος Χάρτνετ, Νίαμ Άλγκαρ, Λαζ Αλόνσο, Σκοτ Ίστγουντ, Έντι Μάρσαν 
• Φωτογραφία: Άλαν Στιούαρτ 
• Μοντάζ: Τζέιμς Χέρμπερτ 
• Σχεδιασμός Κοστουμιών: Στέφανι Κόλι 
• Μουσική: Κρίστοφερ Μπένστεντ 
• Διάρκεια: 119’ 
• Διανομή: ΟDEON
• Είδος: Θρίλερ, δράσης

Περισσότερα από 177.000 σετ ρομποτικής για παιδιά 4-15 ετών νηπιαγωγείου, δημοτικού και γυμνασίου, προσαρμοσμένα ανά ηλικιακή ομάδα - μαθησιακές ανάγκες, εξασφαλίζονται με την άμεση υλοποίηση έργου προϋπολογισμού 30 εκ. ευρώ για την προμήθεια εξοπλισμού ρομποτικής και STEM στα σχολεία, από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Τα σετ ρομποτικής αποτελούνται από δομικά στοιχεία/τμήματα εξοπλισμού, καθώς και το σχετικό λογισμικό, που επιτρέπουν την κατασκευή και τον προγραμματισμό, διαμορφώνοντας ένα ολοκληρωμένο project. Συνοδεύεται, επιπλέον, από υποστηρικτικό εκπαιδευτικό υλικό για εκπαιδευτικούς και μαθητές, για τη βέλτιστη αξιοποίησή του κατά τη μαθησιακή διαδικασία.

Στόχοι της εξασφάλισης των ρομποτικών Συστημάτων για όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες που φοιτούν στην υποχρεωτική εκπαίδευση είναι, μεταξύ άλλων:

• Η εξοικείωση των μαθητών με τον Προγραμματισμό και την Τεχνολογία
• Η προώθηση της εκπαιδευτικής καινοτομίας
• Η ενίσχυση της ομαδικής εργασίας
• Η ενασχόληση των μαθητών με την επίλυση προβλημάτων (ανάλυση, σχεδίαση, υλοποίηση, δοκιμή και πειραματισμός, αξιολόγηση)
• Η ανάπτυξη δεξιοτήτων επικοινωνίας και πολύτιμων νοητικών δεξιοτήτων (αναλυτική και συνθετική σκέψη, δημιουργικότητα, κριτική σκέψη).
• Η καλλιέργεια της διαθεματικότητας και της διεπιστημονικότητας.

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας, το έργο ενισχύει στην πράξη τον ψηφιακό μετασχηματισμό της εκπαίδευσης, δίνοντας τη δυνατότητα στους μαθητές να εγκύψουν ομαδοσυνεργατικά στην κατασκευή και τον προγραμματισμό νέων προγραμμάτων ρομποτικής, συμπληρώνει, δε, και άλλες δράσεις στην ίδια κατεύθυνση που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας για την εκπαίδευση, όπως το πρόγραμμα Ψηφιακή Μέριμνα. Ο προγραμματισμός ρομποτικών κατασκευών δημιουργεί ένα εντελώς νέο περιβάλλον εργασίας για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς τους, με χαρακτηριστικά όπως παρακίνηση, ανάδειξη πολλαπλών λύσεων και όχι μίας μοναδικής, υποστήριξη μεταγνωστικών διεργασιών μάθησης, δεδομένου ότι η προγραμματιστική δραστηριότητα οδηγεί στη συγκρότηση, την ανάλυση και την εξωτερίκευση γνωστικών διεργασιών.

Σημειώνεται ότι η εκπαιδευτική ρομποτική έχει ενταχθεί στο υποχρεωτικό ωρολόγιο πρόγραμμα των σχολείων από τη φετινή σχολική χρονιά μέσω των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων, σε Νηπιαγωγείο, Δημοτικό και Γυμνάσιο, ενώ προβλέπεται και στοχευμένη επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στις καινοτόμες αυτές διδακτικές μεθόδους.

Η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως δήλωσε: «Σταθερή μας στόχευση είναι να εξασφαλίσουμε στα παιδιά μας πρόσβαση σε όλες εκείνες τις γνώσεις και τις δεξιότητες που θα τους είναι απαραίτητες σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Το δημόσιο σχολείο εξελίσσεται, αποκτά σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό, προάγει -μέσω της εκπαιδευτικής ρομποτικής- τη δημιουργική, συνδυαστική και υπολογιστική σκέψη και την επίλυση ρεαλιστικών προβλημάτων. Καλλιεργεί τη διερευνητική και συνεργατική μάθηση, επανασχεδιάζει καινοτόμες μεθόδους διδασκαλίας, αναδεικνύει το ρόλο του εκπαιδευτικού σε συνοδοιπόρο της ψηφιακής εξέλιξης. Με νέα εργαλεία μάθησης, νέα προγράμματα σπουδών, εργαστήρια δεξιοτήτων, σύγχρονο εξοπλισμό, τα παιδιά μας αποκτούν πολύτιμα εφόδια για ένα καλύτερο σήμερα, ένα πιο αισιόδοξο αύριο».